Wolf
In veel agrarische gemeenten houdt de wolf de gemoederen flink bezig. De aanvallen van wolven op schapen en andere landbouwhuisdieren nemen toe. Mensen voelen zich onveilig. Bestuurders zitten met de handen in het haar. Juridische ruimte om op te treden zien ze niet.
Het bracht mij ertoe in het Europees Parlement initiatief te nemen wolven iets minder strikt te beschermen. Met succes. Maar naast waardering leverde me dat ook pittige vragen op. Bijvoorbeeld: ‘Hoe kunt u zich als christen nou sterk maken voor het laten afschieten van dieren? Hoe rijmt u dat met de zorg voor de schepping? Geef de natuur een kans!’
Ik begrijp dergelijke reacties, maar ze gaan voorbij aan de harde werkelijkheid. Een christen ziet uit naar de nieuwe hemel en de nieuwe aarde, waar wolf en lam samen zullen liggen in groene weiden (Jes. 11). Maar een christen beseft ook dat we daar nog niet zijn. We leven in een gebroken en door de zonde aangetaste wereld.
Een christen ziet uit naar de nieuwe hemel en de nieuwe aarde, waar wolf en lam samen zullen liggen in groene weiden
Als mensen moeten we zorgen voor de natuur, voor dieren die ons zijn toevertrouwd, voor de samenleving, voor onze kinderen.
De mens heeft daarbij, om het te zeggen met de woorden van Genesis 1:26, ‘heerschappij over de vissen der zee, en over het gevogelte des hemels, en over het vee, en over de gehele aarde, en over al het kruipend gedierte, dat op de aarde kruipt’. Dat geeft een grote verantwoordelijkheid.
Jazeker, we zijn rentmeester. Maar ook rentmeesters moeten soms pijnlijke maatregelen treffen.
Nu de wolven voor problemen zorgen, is beheer nodig. Hekken helpen amper. En zonder ingrijpen groeit de wolvenpopulatie, met alle gevolgen van dien. Een verantwoord maximum stellen of specifieke probleemwolven aanpakken, past bij goed rentmeester zijn van de schepping. Dat kan met vangen, onvruchtbaar maken of desnoods afschieten. Geheel uitroeien? Nee, dat is niet aan de orde.
De gesprekken over de wolf zullen voorlopig niet verstommen. Maar nu Brussel de beschermingsstatus van de wolf heeft verlaagd, heb ik goede hoop dat de gemoederen iets bedaren. Het is nu aan de Nederlandse overheid en provincies om de ruimte die Brussel heeft gegeven verantwoord in te vullen.