Toen nam de duivel Hem mee naar de heilige stad. Mattheüs 4:5-7
Gods Woord als wapen
Satan legt zich niet neer bij zijn eerste nederlaag. Een verloren slag betekent immers niet het einde van de strijd. Tegelijk is hij te sluw om exact hetzelfde plan opnieuw te proberen. Slagvaardig kiest hij een nieuwe strijdroute.
Deze nieuwe slag bouwt voort op de vorige aanval. Het is de strijd om het juiste, echte vertrouwen. Jezus had de duivel duidelijk gemaakt dat Hij geen broden zal maken, omdat Hij vertrouwt op de zorg van God. Hij kan op andere manieren zorgen, zoals Hij dat deed met het manna in de woestijn.
Daarop reageert de duivel: ‘Dus U wilt op God vertrouwen? Laat dat maar eens zien.’ Hij brengt de Heere Jezus naar een hoge plaats op de tempel – zo hoog dat als je naar beneden kijkt, je meteen beseft dat het niet goed afloopt als je er af valt.
Uitgedaagd
Op zo’n plek staan ze en dan zegt de verzoeker: ‘Bewijs maar dat U werkelijk Gods Zoon bent en dat U echt op de Bijbel vertrouwt. Werp Uzelf naar beneden, want de Bijbel zegt toch immers in Psalm 91 dat Hij Zijn engelen voor U bevel zal geven, en dat zij U op de handen zullen dragen, opdat U Uw voet niet misschien aan een steen stoot? Bewijs maar dat dat vertrouwen van U geen grootspraak is, maar dat U echt leeft uit Uw geloof.’
De duivel daagt Jezus uit om te bewijzen dat Hij werkelijk gelooft wat Hij zegt. Dat Hij echt vertrouwt op Gods Woord. Geen praatjes, maar daden, lijkt hij te zeggen. Dat raakt ons mensen in ons eergevoel. Het kan dan zomaar zijn dat je onder groepsdruk iets doet wat je eigenlijk helemaal niet wilt, maar je voelde je verplicht omdat je dit of dat nu eenmaal had gezegd.
Vertrouwen
Ondanks deze druk blijft Jezus, gezalfd met de Heilige Geest, staande. Hij valt niet voor de verleiding. Wat Hij dan doet, is bijzonder. Jezus zegt niet dat de Bijbeltekst die de duivel aanhaalt niet waar is, maar Hij wijst erop dat dit niet het enige is wat er geschreven staat. Je kunt niet met één tekst je punt maken, maar je moet naar die tekst luisteren in het geheel van de Schrift.
Het is waar dat God door Zijn engelen beschermt, maar de psalm spreekt over gevaar dat je overkomt en niet over gevaar dat je zelf opzoekt. Over dat laatste zegt de Bijbel iets heel anders: ‘U mag de HEERE, uw God, niet op de proef stellen, zoals u Hem bij Massa op de proef gesteld hebt.’ (Deut. 6:16)
Dat op de proef stellen hoor je weleens om je heen: ‘Heere, als U bestaat, dan wil ik dat U binnen zeven dagen dit doet, anders geloof ik niet meer.’ Het is als bij het uittesten van ijs. Waarom doe je dat? Omdat je het niet vertrouwt en twijfelt of het sterk genoeg is. Iemand op de proef stellen is een uiting van twijfel en niet van vertrouwen.
"*" geeft vereiste velden aan