De Dode Zeerollen vormen voor de meeste gemeenteleden geen dagelijkse kost. Toch was de ontdekking ervan voor de uitleg van het Nieuwe Testament van grote betekenis. Ds. G.T. van Appeldoorn legt een indrukwekkende studie op tafel waarin hij het gebruik van het contrast tussen licht en duisternis in de Dode Zeerollen en de brieven van Paulus onderzoekt.
Het is goed mogelijk dat voorgaande zin voor de meeste lezers van De Waarheidsvriend nog altijd meer vragen oproept dan ze beantwoordt. Het proefschrift van dr. Van Appeldoorn, in het openbaar verdedigd op 12 december 2024 in de Jacobikerk in Utrecht, heeft inderdaad een hoog niveau én verreist de nodige voorkennis. Toch zijn de conclusies van deze studie belangrijk voor kerk en gemeente vandaag.
Dode Zeerollen
In 1947 werden als bij toeval in en rond de grotten van Qumran meer dan 900 documenten (veelal fragmenten) gevonden. Ze stammen uit de derde eeuw voor Christus tot en met de eerste eeuw na Christus. Deze geschriften, die qua genre, inhoud, ontstaansperiode en taal van elkaar verschillen, verschaffen een verhelderend inzicht in de Joodse denkwereld van die tijd. Onder andere daarin ligt de grote waarde van deze ontdekking voor het onderzoek van het Nieuwe Testament. Ongeveer 20 procent van de gevonden manuscripten betreft Bijbelse geschriften, het overgrote materiaal bevat de zogenaamde niet-sektarische manuscripten en ongeveer 15 procent bestaat uit de sektarische geschriften.
"*" geeft vereiste velden aan