We kunnen het Nieuwe Testament niet begrijpen zonder dat we Joodse gebruiken en tradities kennen. Dat is een open deur. De Heere Jezus was een Jood, de apostel Paulus ook. Hun Bijbel was het Oude Testament. Helaas laat de kerkgeschiedenis en de uitleg van het Nieuwe Testament op beschamende wijze zien hoezeer we deze waarheid hebben veronachtzaamd.
Sinds de negentiende eeuw was er van Joodse zijde aandacht voor het Jood-zijn van de Heere Jezus. Denk aan bijvoorbeeld de geleerden Klausner, Lapide en Flusser. Maar het duurde tot de jaren 80 van de vorige eeuw voordat christelijke onderzoekers serieus aandacht vroegen voor de Joodse wereld van de eerste eeuw. Dat men voor die tijd de Joodse context van het Nieuwe Testament min of meer negeerde, zou ik geen foutje in aandacht willen noemen. Eerder zondige verblinding, in ronde woorden: geestelijke hoogmoed. Zonder de Joodse Messias van Israël is er geen christelijk evangelie.
Het nodige huiswerk
Het volgende zal de lezers van De Waarheidsvriend misschien vreemd in de oren klinken. Maar heeft iemand zich ooit afgevraagd waarom iedere verwijzing naar de God van Israël en de Heere Jezus, Die uit Joodse ouders als ‘Zoon van David, de Zoon van Abraham’ (Matt.1:1) geboren werd, in de Apostolische Geloofsbelijdenis ontbreekt? De 12 artikelen springen van de belijdenis over God de Schepper meteen over naar de incarnatie. Alsof er geen Oude Testament bestaat met Gods bijzondere bemoeienis met het volk Israël. Het vermeldt evenmin iets over Jezus’ werk en woorden onder de kinderen van Israël. Hier ligt voor ons nog altijd het nodige huiswerk. Alleen al vanwege dit feit verdient de uitgave Nieuwe Testament met Joodse aantekeningen onze volle aandacht.
Een ander licht
De uitgave is een vertaling van de eerdere Jewish Annotated New Testament uit 2017. Alle toelichtingen op de NBV21 en de vierenvijftig essays zijn geschreven door Joodse geleerden.
"*" geeft vereiste velden aan